دانش-ایران

متن هایی علمی

چرا یک شعر یا آهنگ مدام در ذهن تان تکرار می شود؟


 به گزارش ایسنا،تیمی از محققان انجمن روانشناسی آمریکا با انجام یک پژوهش مقیاس بزرگ توانسته‌اند دلیل علمی تکرار بی‌اختیار یک شعر یا آهنگ در ذهن را کشف کنند.

کرم گوش، کرم مغزی، خارش گوش و حتی سندرم تکرارهای غیراختیاری، بعضی از اسم‌هایی هستند که در مورد این موضوع به‌کار می‌روند.

اصطلاح «کرم گوش» یا (earworm) در حقیقت مشتق از یک کلمه آلمانی با همین نام هست. در موسیقی آلمان این اصطلاح در مورد گونه‌ای از آهنگ‌ها به کار می‌رود که ریتم تندی دارند و در آن‌ها بعضی از جملات موسیقی بارها و بارها تکرار می‌شوند. به گونه‌ای که در عین جذابیت و زیبایی، حالتی آزار دهنده به خود می‌گیرند. در اصطلاح بین‌المللی کرم گوش به بخش‌های معمولا کوتاهی از یک ترانه یا آهنگ گفته می‌شود که به‌صورت ناخودآگاه وارد ذهن شخص شده و او احساس می‌کند در حال شنیدن آن موسیقی است. اما در حقیقت هیچ منبع صوتی در حال پخش آن نیست. در بسیاری موارد افرادی که به این موضوع دچار می‌شوند حتی دلیل و خاطره‌ای از چگونگی ابتلا به آن ندارند. یعنی در خاطرشان نیست کجا، چه وقت و یا حتی از چه منبعی آن را شنیده و به قولی به آن مبتلا شده‌اند.

محققان به مقایسه این تکرارهای بی‌اختیار با سایر آهنگ‌هایی پرداختند که در همان زمان شهرت یافته بودند اما در ذهن تکرار نمی‌شدند.

کلی جاکوبوفسکی، مولف ارشد این تحقیق اظهار کرد: این آهنگ‌های جذب کننده دارای چند ویژگی مشترک هستند از جمله اینکه ضرب‌آهنگ تندی دارند که با یک شکل ملودیک مشترک و فواصل یا تکرارهای غیر معمول همراه است.

برای مثال برخی از آن‌ها از یک الگوی مکرر گام بالا و پائین پیروی می‌کنند و برخی دیگر، نت‌های بیشتری را تکرار می‌کنند که با فواصل غیرمنتظره همراه هستند.

محققان با بررسی این تکرارهای آهنگین غیراختیاری همچنین توانستند شیوه عملکرد شبکه‌های مغزی دخیل در احساسات، حافظه و افکار خود انگیخته را در افراد مختلف درک کنند.

محققان به عنوان راه‌حل‌هایی برای خلاصی از این تکرارهای ذهنی می‌گویند بهتر است حواس خود را پرت کرده و اجازه دهید تا بطور طبیعی این حالت کمرنگ شود یا آهنگ مورد نظر را تا انتها گوش دهید یا شعر را تا انتها بخوانید تا دیگر گرفتار تکرار آن نشوید.

موافقین ۰ مخالفین ۰
محمد سهرابوندامرایی

بحران دانشگاه ها با 600 هزار صندلی خالی


مهم نیست چه بنامیم ، با چه نامی صدایش بزنید، بحران صندلی‌های خالی در دانشگاه‌ها چندسالی است گریبان نظام آموزش عالی کشورمان را گرفته و رها نمی‌کند؛ اتفاقی که نشان از کاهش جمعیت دانشجویی کشور دارد. موضوعی که مجتبی شریعتی نیاسر، معاون آموزشی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری هم آن را تائید می‌کند و از رشد منفی پذیرش دانشجو در همه مقاطع تحصیلی نسبت به ‌سال گذشته خبر می‌دهد.

به گفته شریعتی نیاسر سهم دوره‌های کاردانی و کارشناسی از این کاهش 7درصد رشد منفی، ‌کارشناسی ارشد 2درصد رشد منفی و دکترا 8.7 درصد رشد منفی است. موضوعی که به طور شفاف از خالی ماندن صندلی دانشگاه‌های کشور خبر می‌دهد.

صندلی‌هایی که آمارشان طبق گفته‌های مراجع رسمی همانند محمد فرهادی وزیر علوم، به 600 هزار عدد می‌رسد و در دنیای آمارهای غیررسمی، ‌تا یک میلیون صندلی خالی هم تخمین زده می‌شود و این یعنی دیگر کمتر کسی دوست دارد از روی فرش قرمزی که مدت‌هاست مسئولان نظام آموزش عالی کشور، زیر پای داوطلبان پهن کرده‌اند، بگذرد.

صندلی‌های خالی؛ نتیجه برنامه‌ریزی‌های نادرست

هنوز هم در خاطره دانشجویان نسل قدیم، ورود به دانشگاه مساوی است با گذر از هفت‌خوان رستم. صف طویلی که مسئولان نظام آموزش عالی کشور را در دهه‌های گذشته به فکر راه چاره انداخت.

موضوعی که فاطمه سعیدی، دبیردوم کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس شورای اسلامی با اشاره به آن به جام‌جم می‌گوید: صدور مجوز تاسیس مراکز آموزشی در اشکال و قالب‌های مختلف بدون در نظر گرفتن زیرساخت‌های لازم در سال‌های گذشته بویژه از اواسط دهه 80 یکی از اصلی‌ترین عواملی بود که بحران فعلی صندلی‌های خالی را به‌وجود آورد.

این نماینده مجلس می‌گوید: در مقاطعی ما شاهد رقابت سنگین داوطلبان برای ورود به دانشگاه بودیم، بخصوص دوره‌ای که متولدین دهه 60 پشت درهای دانشگاه رسیدند و جمعیتشان چند برابر ظرفیت دانشگاه‌ها بود. اما بعدها به دلیل سیاست‌های کاهش جمعیتی، ‌آمار ورودی‌ها سال به سال کاهش یافت.

این موضوع را علی آهون‌منش رئیس اتحادیه موسسات و دانشگاه‌های غیرانتفاعی هم تائید می‌کند. او به جام‌جم می‌گوید: برنامه‌ریزی‌های نادرست همه آن چیزی است که باعث شده نظام آموزش عالی به شرایط امروز برسد و برخلاف نظر مقام معظم رهبری که می‌فرمایند برنامه‌ریزی در آموزش عالی باید به‌گونه‌ای باشد که از اتلاف سرمایه‌ها جلوگیری شود، وضع و حال دانشگاه‌های امروز ما به اتلاف سرمایه‌ها منجر شود.

آهون‌منش ادامه می‌دهد: مثل بسیاری از برنامه‌ریزی‌های ما، در این موضوع هم مقطعی عمل شد. در یک زمان، ما یک میلیون و 700 هزار نفر پشت کنکور داشتیم و جایی برای ورودشان نداشتیم، بعد برای ورود آنها برنامه ریختیم و به اینجا رسیدیم که حالا چندصدهزار صندلی خالی داریم.

رئیس اتحادیه موسسات و دانشگاه‌های غیرانتفاعی در توضیح بیشتر می‌افزاید: با سیاست‌های نادرست در مقاطعی تصمیم گرفته شد تعداد مراکز غیرانتفاعی و پیام نور افزایش پیدا کنند، به‌طوری‌که در طول 11 سال تعداد دانشگاه‌های ما از هزار واحد به 3000 واحد رسید.

آهون‌منش با اشاره به ظرفیت صندلی‌های خالی موسسات غیرانتفاعی می‌گوید: در مقطع کاردانی و کارشناسی در کل 358 مرکز سراسر کشور، ‌حدود 80 درصد ظرفیت ما خالی است و در مقطع کارشناسی ارشد، این آمار به 80 درصد می‌رسد.

صندلی دانشگاه‌های سطح یک خالی نیست

با استناد به گفته‌های رئیس اتحادیه موسسات و دانشگاه‌های غیرانتفاعی می‌توان حدس زد که سهم موسسات غیرانتفاعی از صندلی‌های خالی در دانشگاه‌ها سهم قابل توجهی است. موضوعی که آهون‌منش با تائید آن می‌گوید: در حال حاضر آمار صندلی‌های خالی در تمام مراکز آموزش عالی کشور متناقض است، بین 600 تا 800 هزار صندلی تخمین زده می‌شود اما درهرحال بیشترین لطمه را در این مورد دانشگاه‌های غیرانتفاعی دیده‌اند.

محمدعلی زلفی‌گل، رئیس سابق دانشگاه بوعلی سینای همدان نیز با بیانی دیگر، گفته‌های آهون‌منش را تائید می‌کند. زلفی‌گل به جام‌جم می‌گوید: آماری که از تعداد صندلی‌های خالی دانشگاه‌ها بیان می‌شود، به عقیده من واقعی نیست. چراکه خیلی از این مراکزی که از آنها به عنوان دانشگاه یاد می‌شود اصلا دانشگاه نیستند. اینها فقط اسم دانشگاه را دارند.

این استاد دانشگاه در توضیح بیشتر می‌افزاید: الان در هر روستایی در هر منطقه کوچکی، واحدی بنا شده که اسما دانشگاه است اما رسما دانشگاه نیست؛ ‌نه استاد دارد، نه هیات علمی، نه امکانات آموزشی، نه آزمایشگاه، نه شرایط سخت‌افزاری و... طبیعی است که با کم شدن شیب رشد جمعیت جوان کشور، این مراکز دیگر اقبالی نداشته باشند و خالی بمانند.زلفی‌گل تاکید می‌کند: آمار صندلی‌های خالی که گفته می‌شود در نظام آموزش عالی ما وجود دارد متعلق به این مراکز است، نه مراکز آموزشی سطح اول کشور.

این نظر را محمود نیلی احمدآبادی، رئیس دانشگاه تهران هم تائید می‌کند. نیلی احمدآبادی به جام‌جم می‌گوید: خالی ماندن صندلی‌ها و ظرفیت دانشگاه‌ها در دانشگاه‌های سطح یک کشور مصداقی ندارد و هنوز رقابت واقعی و اصلی بر سر صندلی‌های همین دانشگاه‌های سطح یک و تراز اول کشور برقرار است و نگرانی از این بابت وجود ندارد.

او نیز همانند بسیاری از کارشناسان آموزش عالی،‌ مراکز غیرانتفاعی، پیام نور و... را از صندلی‌های خالی سهم بیشتری می‌داند.

دانشگاه دیگر کعبه آمال نیست

دانشگاه‌ها شاید یک روز رویای جماعت بسیاری بودند، اما مدت‌هاست دیگر طرفداری ندارند و کسی برای گذر از سردر و نشستن روی صندلی‌هایشان، سال‌ها پشت سد کنکور منتظر نمی‌ماند، اتفاقی که نشان از تغییر در نگاه نسل جوان کشور به علم آموزی در فضای دانشگاه دارد.

آمار صندلی‌های خالی دانشگاه‌ها در سال‌های اخیر

موافقین ۰ مخالفین ۰
محمد سهرابوندامرایی

جای خالی نشاط در کوله های دانش آموزی

انگشت‌های من و تو و او، ما و شما و آنها باید کنار هم چیده شود تا از پس شمردن مشکلات نظام آموزشی برآید، نظامی که 11 سال از عمر ما را می‌گیرد و هرچه مشکل داشته باشد، مثل یک بیماری مسری به دانش‌آموزان نیز سرایت می‌دهد.

پیشتر حرف از کمبود مدرسه بود، از مدارس سه شیفته و چهار شیفته، از کمبود شدید معلم و از تنگنای گلوگیر امکانات در مدارس؛ حالا هم گرچه اوضاع بهتر شده، مدارس نوساز به همه جا سرک کشیده و معلمان تازه نفس در مویرگ‌های کشور تزریق شده ولی باز هم حرف از کمبود است، حتی در جلسه علنی مجلس که وزیر جدید آموزش و پرورش سعی می‌کرد از نمایندگان خانه ملت رای اعتماد بگیرد.

دانش آشتیانی البته فقط همان حرف‌های وزرای قبلی را تکرار می‌کرد وقتی که گفت وزارتخانه‌ای که قصد کرده در بالاترین کرسی‌اش بنشیند مثل یک موزه مقدس دست‌نخورده باقی مانده وهرکسی که آمده فقط گوشه و کنارآن را کم و زیاد کرده است. او این را هم گفت که از بودجه‌ای که سالانه به آموزش و پرورش می‌رسد5 /98 درصدش صرف حقوق پرسنلی می‌شود و 5/1 درصد باقیمانده‌اش که امسال 400 میلیارد تومان است می‌ماند برای هزار و یک کارنکرده در نظام آموزشی از جمله برای کیفیت بخشی به سیستم تعلیم و تربیت.

تصویری که او ازآموزش و پرورش در ذهن همگان ساخت گرچه تازگی نداشت اما ساختاری سنتی و پرمشکل است که بیش از همه دانش‌آموزان را تحت تاثیر قرارمی دهد، کودکان و نوجوانان و جوانانی که آمده‌اند درخانه دوم درس زندگی بگیرند و امروز روز آنهاست.

حرف بچه‌ها را نمی‌شنویم

مدرسه در تسخیر بزرگ‌ترهاست، آنها فرمان می‌دهند و اطاعت می‌خواهند؛ خانه هم در تسخیر بزرگ‌ترهاست که بازهم فرمان می‌دهند و مشتاق اطاعت‌اند. این گونه خانه و مدرسه جای تنگی برای بچه‌ها می‌شود، دو فضا که حرف دانش‌آموز را نمی‌شنوند و اگر می‌شنوند با سانسور و یکی درمیان.

امین رضا لطفعلی‌زاده، قائم‌مقام اتحادیه انجمن‌های اسلامی دانش‌آموزان که مراوده‌اش با دانش‌آموزان همیشگی است، اما می‌گوید این شنیده نشدن‌ها و این نیازهای پاسخ داده نشده بالاخره یک روز از جایی سر باز می‌کند، به تعبیرش، روزی درشرایطی بد و زمان و موقعیتی نامناسب.

او می‌گوید نیازبچه‌ها فقط درس خواندن نیست، بلکه حرف زدن درباره آنچه می‌خواهند و دوست دارند در کنار تخلیه هیجانات و انرژی انباشته درونشان، اصلا آماده شدنشان برای زندگی، نیاز اصلی آنهاست که شوربختانه در خانه و مدرسه نادیده گرفته می‌شود.

حرف‌های او حرف‌های ابراهیم سحرخیز، کارشناس آموزش و پرورش هم هست هرچند با ادبیاتی متفاوت. او لزوم برقراری جدی خدمات مشاوره را به میان می‌کشد البته نه تنها مشاوره‌های تحصیلی که مشاوره‌های تربیتی، آن هم از دوره ابتدایی که سال‌های سرنوشت ساززندگی است. به گفته او در این مشاوره هاست که سفره دل دانش‌آموزان باز می‌شود و حرف‌هایشان شنیده و اینچنین است که احساسات منفی و مثبت انباشته در آنها تخلیه می‌شود.

اما چون کم گوش‌شنوا و دستی یاری‌رسان پیدا می‌شود، دانش‌آموزان ما تنها مانده‌اند با دنیایی از پرسش‌های ریز و درشت و چند راهه‌های ناشناخته و سرهایی که این روزها بیشتر از همیشه روی صفحه گوشی‌های تلفن همراه هوشمند خم شده است.

لطفعلی‌زاده به همین علت است که می‌گوید چه درخانه و چه در مدرسه اثرات زندگی مدرن برنیازهای دانش‌آموزان مغفول مانده و در روش‌های سلبی تنها سعی شده تا نوجوانان و جوانان از تکنولوژی‌ها دور نگه داشته شوند. وقتی سحرخیز نیز اضافه می‌کند که در مدارس همواره به علت مشکلات بودجه‌ای، برنامه‌های پرورشی ازجمله ورزش‌های مدرسه‌ای و قهرمانی مهجورمانده، تنها نتیجه‌ای که می‌شود گرفت پهن شدن سایه کسالت بر سر دانش‌آموزان در طول دوران تحصیل است، وضعیتی مشکل‌ساز که انگیزه‌ها را ضعیف می‌کند، علاقه‌ها را می‌کشد و تصویر مدرسه در ذهن‌ها را خط خطی می‌کند .

 تقویت گروه‌های دوستانه نسخه‌ای کارساز

کودکان می‌دوند، زمین می‌خورند، تنقلات می‌خورند، دست گردن هم می‌اندازند و قدم می‌زنند، نوجوانان توپی شوت می‌کنند، طنابی می‌زنند، در صف بوفه از سر و کول هم بالا می‌روند، دبیرستانی‌ها جمع‌های چند نفره راه می‌اندازند، سر درگوش هم نجوا می‌کنند، قرار و مدارهای خارج مدرسه‌ای می‌گذارند و در شبکه‌های مجازی گروه راه می‌اندازند تا با این جست‌وخیزها و تلاش‌ها نیاز به بودنشان با هم سن و سال‌های خود را که حرفشان را می‌فهمند و دنیایی مشابه دارند ارضا کنند.

مدرسه می‌توانست جای خوبی برای تشکیل گروه‌های دوستانه بی‌خطر باشد، به قول لطفعلی‌زاده جایی برای تشکیل گروه‌های امن برای نشان دادن توانمندی‌های دانش‌آموزان و پاسخ به نیازهایی که در دل و جان هر نوجوان و جوان بیتوته کرده است. اما مدرسه تا به حال به این گروه‌های دوستانه بی‌خطر بها نداده و از انرژی‌ای مولد و کارسازی که در وجود دانش‌آموزان انباشته شده استفاده نکرده است. حتی به تعبیر ابراهیم سحرخیز اگر شورا، انجمن یا تشکل دانش‌آموزی هم تشکیل شده، برنامه‌ریزی شده و آینده‌نگر نبوده و نتوانسته از ظرفیت عظیم دانش‌آموزی برای پیشبرد مقاصد آموزشی و تربیتی استفاده کند.

به همین دلایل است که می‌گوییم نیازهای دانش‌آموزان بر زمین مانده و مشکلاتشان که فقط درسی و آموزشی نیست درمان نشده، درحالی که اگر دانش‌آموزان ساماندهی شوند، باور کنند که در اداره امور مدرسه نقش دارند و به عنوان یک عنصر مسئولیت‌پذیر از آنها توقع می‌رود، رفتارشان بهتر از آن چیزی خواهد بود که هست.

مدرسه کم داریم، هنوز مدارس دو شیفته آزارمان می‌دهد، همچنان کلاس‌های کپری روی زمین علم است، آموزش‌هایمان مخزنی است و متکی بر نمره و محفوظات، اقتصاد آموزش و پرورش‌مان ورشکسته است و کل این تشکیلات دچار خمودگی و فرسودگی است؛ همه اینها درست، ولی اگر فقط می‌توانستیم شور و نشاط را به مدرسه بیاوریم و افسردگی را از 13 میلیون دانش‌آموز دور کنیم کنار آمدن با مشکلات ظاهری و فیزیکی آسان‌تر بود .

تحصیل با لذت، گمشده نظام آموزشی

فاطمه قربان

معاون پیشین وزیر آموزش و پرورش

تعلیم و تربیت مناسب برای هر کشور فرصتی مغتنم است برای توجه به این حیطه در سیاست‌های حاکمیتی اغلب کشورهای جهان که جایگاه مخصوصی دارد. در کشور ما ولی از سال‌های دور تاکنون کیفیت بخشی به نظام آموزشی اولویت اصلی دولت‌ها نبوده و در نتیجه سیستم آموزشی ما دچار مشکلات ساختاری است، ازجمله این که مدارس فقط شکل و شمایل آموزشی دارند و از برنامه‌های پرورشی فاصله گرفته‌اند. طبیعی است در این فضا به روحیات و احساسات دانش‌آموزان کم‌توجهی می‌شود و آنها فقط برای یادگیری علوم و انباشتن محفوظات آماده می‌شوند.

براساس سند تحول بنیادین آموزش و پرورش، مدرسه باید مکانی برای احساس لذت باشد، جایی که دانش‌آموزان با رغبت یاد می‌گیرند و تجربه می‌کنند نه مثل امروزکه مدرسه جایی است برای طرح مباحث خشک و بی‌انعطاف. همین است که دانش‌آموزان اندکی پس از شروع سال تحصیلی دچار روزمرگی می‌شوند، چون دریافته‌اند مدرسه جایی برای تحقق آرزوها و پاسخ به امیال آنها نیست. این مهم‌ترین مشکل و رفع آن مهم‌ترین نیاز دانش‌آموزان است که اگر برطرف نشود بهداشت روانی نوجوانان و جوانان ما را به مخاطره می‌اندازد.

موافقین ۰ مخالفین ۰
محمد سهرابوندامرایی

آیا باورهای رایج در مورد شکستن قولنج حقیقت دارد؟


محمد اکبری فیزیوتراپیست در گفت‌وگو با خبرنگار حوزه بهداشت و درمان گروه علمی پزشکی باشگاه خبرنگاران جوان؛اظهار داشت: در اصل مفاصل بدن قولنج نمی‌کنند و صدای ناشی از کشیدن و خم کردن مفاصل که اصطلاحا به آن پاپینگ می‌گویند، در اثر تجمع گاز بین مفاصل ایجاد می‌شود.
 
وی افزود: پاپینگ یا همان صدای مفاصل در اثر فشار وارده به کپسول‌های مفصلی و ایجاد فشار منفی به داخل این کپسول‌ها و تبدیل شدن بخشی از مایع مفصلی به گاز به وجود می‌آید.
 
این متخصص فیزیوتراپی عنوان کرد: این کار (کشیدن و یا خم کردن مفاصل) تاثیری در رفع خستگی ندارد و لازم است از تکرار این کار پرهیز شود، زیرا تداوم در انجام این کار سبب شل شدن کپسول مفصلی و نهایتا کم ثباتی مفصل می شود، اما نمی‌توان گفت قطعا شکستن انگشتان خطرناک بوده و یا سبب بروز آرتروز می‌شود.
 
اکبری بیان کرد: افرادی که دچار آرتروز هستند و به ندرت ورزش می‌کنند، مفاصل مقاومی ندارند که در بدن آن‌ها استخوان سازی جدید صورت گرفته و مداومت در کشیدن و خم کردن مفاصل بدن امکان ایجاد آسیب‌های شدید و شکستگی را در این افراد افزایش می‌دهد.
 
وی تاکید کرد: افرادی که برای رفع خستگی مفاصل خود را جا‌به‌جا می‌کنند باید بدانند این کار تاثیری در رفع خستگی ندارد و این افراد می‌توانند کارهایی مانند چرخاندن تسبیح یا ورزش‌های دست و پا را جایگزین آن کنند.
 
این فیزیوتراپیست در خصوص چرخش و حرکت ناگهانی گردن گفت: مفاصل ستون مهره‌های گردن در افراد بالای 50 سال، افرادی که مشکل مهره‌ای در ناحیه گردن دارند و به ندرت ورزش می‌کنند و اشخاص مبتلا به آرتروز پیشرفته، آسیب‌پذیر است و حرکت‌های ناگهانی گردن در این افراد سبب ایجاد مشکلات جدی در آن‌ها می‌شود.
 
موافقین ۰ مخالفین ۰
محمد سهرابوندامرایی

پرشی سه گام بر فراز قله کنکور


حوزه آموزش و پرورش گروه علمی پزشکی باشگاه خبرنگاران جوان: یکی از دغدغه های داوطلبان کنکور با توجه به حجم بالای مطالب درسی، چگونگی دستیابی به ساعت مطالعه‌ای متوازن و منطقی بر اساس اهمیت و حجم مطلب درسی است؛مساله ای که جز با تعیین نقشه راهی حساب شده میسر نمی شود و هر تلاشی خارج از این مسیر ثمربخش نیست.

 
بی برنامگی آفت دوران کنکور
 
محمدرضا پوردستمالچی مشاور تحصیلی با بیان اینکه مهم‌ترین اقدام در دوره کنکور به دلیل حجم زیاد مباحث و فرصت کوتاه برای مطالعه برنامه‌ریزی است، عنوان کرد: بیش‌تر داوطلبان آزمون سراسری به دلیل اینکه در سال‌های پایه، برنامه‌ریزی مناسبی برای درس خواندن نداشته‌اند، برای انجام این کار مشکل‌داشته و به‌سختی برنامه‌ریزی می‌کنند.
وی با اشاره به اینکه برنامه‌ریزی کار بسیار ساده‌ای است، ادامه داد: هر برنامه‌ای شامل سه مرحله برنامه کلی، برنامه جزئی و هدف‌گذاری روزانه است.
 
با برنامه ای مستمر هماهنگ شوید
 
این مشاور تحصیلی با اشاره به اینکه هدف اصلی از تهیه‌ی یک برنامه، ایجاد نظم در مطالعه بوده، گفت: در قدم اول شما باید تعیین کنید با کدام‌ یک از برنامه‌ های مدرسه یا آموزشگاه، آزمون آزمایشی، مشاوره و سایر موارد (تلفیقی) خود را هماهنگ می‌کنید.
وی افزود: اگر دانش آموز سال چهارم هستید بهتر است گزینه‌ی مدرسه را انتخاب کنید یعنی برنامه کلی سالیانه و ماهیانه‌ی شما طبق پیشرفت درسی معلم‌ها است و شما باید آزمون آزمایشی و سایر موارد را با برنامه‌ مدرسه هماهنگ کنید.
 
مشاوره در برنامه‌ریزی را جدی بگیرید
 
پوردستمالچی بیان کرد: اگر فارغ‌التحصیل یا داوطلب غیرحضوری هستید، بهتر است بر اساس سرفصل‌های یک آزمون آزمایشی و بر اساس پیشرفت درسی آن حرکت کنید و با نظر یک مشاور برنامه‌ی کلی خود را طراحی کنید.
وی یادآور شد:  مهم‌ترین نکته، هماهنگی این فاکتورها با یکدیگر است و اگر نتوانید آن‌ها را با هم هماهنگ کنید باید یک برنامه را به‌عنوان برنامه اصلی در نظر بگیرید و دیگر عوامل را تا جایی که به برنامه اصلی لطمه‌ای نزند اجرا کنید.
وی با اشاره به اینکه برنامه کلی تعیین کننده مباحث هفتگی است که باید مطالعه کنید و بعد از آن بر اساس برنامه کلی برنامه جزئی تنظیم می‌ شود، یادآور شد: اگر مدرسه فقط دروس سال چهارم را تدریس می‌کند بهتر است از برنامه تلفیقی استفاده شده به این صورت که دروس سال چهارم را همگام با دبیر و دروس پایه را همگام با برنامه آزمون‌های آزمایشی هماهنگ کنید.
 
شروع درس خواندن اصولی از ابتدای هفته 
 
تنظیم و تهیه‌ی برنامه‌ جزئی، بر عهده‌ی شما است. برنامه‌ی کلی را شما باید انتخاب کنید و تهیه‌ ‌آن بر عهده‌ی مدرسه، گروه برنامه‌ریزی آزمون‌‌های آزمایشی و یا مشاور شماست. اما بعد از انتخاب برنامه‌ کلی، باید برنامه‌ی جزئی را بر اساس مباحثی که در برنامه‌ کلی تنظیم‌ شده است، تهیه کنید. تهیه‌ برنامه‌ جزئی، اصول و قواعد مشخصی دارد.
شما باید ابتدای هر هفته، بر اساس اصولی که بعدا به آن پرداخت می شود، برنامه‌ ای درسی برای خود تنظیم کرده و سپس در ابتدای هر روز آن را تکمیل کنید.
 
به شیوه رتبه های برتر کنکور عمل کنید
 
مشخص کردن استراتژی بلندمدت و  میان‌مدت یکی از مهم ترین اصول برنامه‌ریزی است که موجب موفقیت اکثر رتبه‌های برتر آزمون های سراسری سال های گذشته شده است.
همانطور که اشاره شده برنامه ریزی صحیح و مبتنی بر فعالیت های روزانه از اهمیت بسزایی برخوردار بوده که تهیه و تدوین آن نیازمند دیدی روشن از چگونگی فعالیت ها و بهره گیری از تجربیات معلمان و مشاوران است.
 
موافقین ۰ مخالفین ۰
محمد سهرابوندامرایی

در دنیا با چقدر برف و سرما مدارس تعطیل می شوند؟


برف و باران و سرما در چند روز گذشته منجر به تعطیلی مدارس در شهرهای مختلف ایران شده است، این در حالی است که برخی کشورها مثل کانادا، سوئد و برخی از ایالات آمریکا شرایط سختگیرانه ای برای تعطیلی مدارس دارند.

نیو صدر: در چند روز گذشته با آمدن برف های شدید در سراسر ایران، به علت شرایط هوایی اضطراری مدارس ده ها شهر ایران تعطیل شد. "شرایط هوایی اضطراری" مثل برف، طوفان و ... یکی از دلایلی است که مدارس را در کشور های مختلف تعطیل می کند اما شرایطی که در آن در کشور های مختلف مدارس تعطیل می شوند متفاوت است.

پیش‌بینی آمدن برف هم برخی از مدارس آمریکا را تعطیل می‌کند

در ایالت متحده آمریکا در هنگام بارش برف، وضعیت تعطیلی مدارس در ایالت‌های مختلف متفاوت است؛ مدارس برخی از ایالت های این کشور با آمدن هر برفی تعطیل می شوند و برف‌های نیم متری مدارس در برخی از ایالت‌های دیگر را تعطیل نمی‌کنند.

بر اساس نقشه ای که در آن از آمار میزان برف و اطلاعات مربوط به تعطیلی مدارس در ایالت متحده استفاده شده معیار تعطیلی مدارس در برخی از ایالت های مختلف آمریکا به این شکل است:

البته در مناطق شهری ایالت متحده آمریکا مانند نیویورک و شیکاگو به این علت که این شهرها تجهیزات بیشتری برای برف‌روبی دارند میزان برف بیشتری منجر به تعطیلی مدارس می شود.

همچنین در مناطق سبز رنگ نقشه که نوشته شده است آمدن هر میزان برفی منجر به تعطیلی مدارس می شود، گاهی حتی پیش‌بینی آمدن برف هم منجر به تعطیلی مدارس در این منطقه می شود.

منفی 40 درجه دمای تعطیلی مدارس در کانادا

در شهرهای شمالی کانادا کشوری که به گفته دیوید فیلیپس یک اقلیم شناس دومین میزان برف را در دنیا دارد، بر خلاف مناطق جنوبی آمریکا، شرایط سخت تری منجر به تعطیلی مدارس می شود و مسئولیت تعطیل کردن مدارس بر عهده مدیران مدارس است؛ در این کشور در روزهایی که دما به منفی 40 درجه می‌رسد مدیران مدارس می‌توانند مدارس را تعطیل کنند، البته دمای منفی 35 درجه هم می تواند منجر به تعطیلی مدارس در کانادا شود.

به طور کلی مدیران مدارس در این کشور می توانند این تصمیم ها را بگیرند:

اگر امکان دارد هوا دوباره گرم شود، مدارس را تا ساعت 10 صبح تعطیل کنند و پس از آن باز کنند.

* تعطیلی مدارس برای کل روز و برای همه.

* تعطیل کردن مدارس فقط برای مقطع دبستان.

* تعطیل کردن مدارس برای دانش آموزان و نه برای کار کنان.

اختیاری کردن مدارس و انداختن مسئولیت کودکان برعهده خانواده‌ها  

اما در شهرهای جنوبی کانادا یک مقام ارشد در مدارس برای مثال یک مسئول آموزش و پرورش در مدارس تصمیم می گیرد که بعضی مدارس یا همه آنها را در شرایط هوایی اضطراری تعطیل کند یا نه، آنها هنگامی که خیابان ها برای عبور و مرور و رانندگی معلم ها، خانواده ها و سرویس های مدارس خطرناک باشد، می‌توانند تصمیم بر تعطیلی مدارس بگیرند.

سوئد کشوری آماده در مقابل برف

در مسئله امنیت در هنگام برف ها، سوئد یکی از آماده ترین کشورها است؛ در هنگام فصل زمستان مسئولان داخلی کشور موظف هستند خیابان های این کشور را تمیز کنند، رانندگان مجبورند چرخ خودروهای خود را با میزان برف هماهنگ کنند و مغازه‌دارها هم باید پیاده‌روها را تمیز کنند.

سخنگوی سفارت سوئد در لندن در رابطه با شرایط زمستان در سوئد به گاردین گفته است: هنگامی که برف ببارد، نهادهای مختلف در خیابان ها نمک می ریزند.

او همچنین در رابطه با شرایط تعطیلی مدارس در این کشور گفت:حتی اگر روزی دمای هوا منفی 10 یا 15 درجه سلسیوس باشد کودکان در خیابان ها بازی می کنند و مدارس هم تعطیل نمی شوند.

موافقین ۰ مخالفین ۰
محمد سهرابوندامرایی

چگونه بر روی برف راه برویم؟


ه گزارش جام جم آنلاین، طی روزهای برفی کشورمان یقینا دانستن اینکه چگونه بر روی زمین پر برف و یخ زده راه برویم، به ما در سر نخوردن و خسارت‌های جانی کمک می‌کند.

بعضا شنیده می‌شود که از این زمین خوردن ها اتفاقات ناگوار بسیاری مانند شکستن لگن، دست، پا، سر و یا در سطح کمتر آن زخمی شدن دست و پا اتفاق می‌افتد.

این گونه زمین خوردن‌ها در سنین جوانی یا به شکستگی منجر نمی‌شود و یا در صورت شکستگی باعث نمی‌شود که شخص برای همیشه زمین‌گیر شود اما در کهنسال‌ها و سالخورده‌ها اکثرا باعث زمین‌گیر شدن دائمی خواهد شد.

بطور کلی وقتی راه می‌رویم انرژی پاهای ما بین دو قسمت بدن تقسیم می‌شود تا تعادل حفظ شود.

طبعا راه رفتن بدین صورت مخصوص روزهای عادی است. وقتی بدین شکل بر روی زمین یخ‌زده راه می‌رویم هر پا وزن را در زاویه ای تحمل می‌کند که برخلاف زاویه یخ است و باعث زمین خوردن می‌شود.

شما با توجه به پنج راهبرد که در ادامه می آید می توانید خطر افتادن در زمستان را کاهش دهید.

تقویت توانایی حفظ تعادل: افراد به این علت سقوط می کنند که تعادل شان را از دست می دهند. فردی که دارای توانایی خوب حفظ تعادل است، می تواند خودش را جمع و جور کند، اما فردی که عضلات ضعیفی دارد، سقوط خواهد کرد.

عضلات قدرتمند کلید حفظ تعادل است. برای همین کارشناسان توصیه می کنند عضلات باسن، شکم، لگن و پاها را باید تقویت کرد. انجام تمرین های تعادلی مانند ایستادن روی یک پا یا ایستادن روی پنجه های پا نیز مفید است.

هنگامی فردی می لغزد، عضلات ضدسقوط منقبض می شوند، و تعادل فرد را حفظ می کنند؛ با تقویت کردن این عضلات احتمال بیشتری وجود دارد که فرد بتواند در چنین مواردی خود را راست نگهدارد.

گرچه تقویت توانایی تعادل مهم است، نباید از اهمیت کفش مناسب غافل شد. پوشیدن کفش یا چکمه با اصطکاک خوب هم مهم است. برای اینکه احتمال تنه خوردن و از دست دادن تعادل تان را به حداقل برسانید، باید در انتخاب لباس تان هم باید دقت کنید. لباس های با رنگ روش بپوشید تا دیگران بتواند به راحتی شما را ببینند و به شما تنه نزنند.

پای خود را روی زمین بکشید: اگر گزینه دیگری به جز پیاده روی روی یخ یا برف ندارید، به جای اینکه گام های بلند بردارید، هنگام راه رفتن گام های کوچک بردارید و پاهای تان را روی زمین بکشید.

پاهای تان را خیلی از هم دور نکنید، در حد 10 تا 15 سانتی متر، و هنگام راه رفتن زانوهای تان را اندکی خم کنید. در این وضعیت بدن تان پایداری بیشتری خواهد داشت.

در شیب ها روی یک خط راه بروید: هنگامی که از شیب بالا یا پایین می روید که با یخ یا برف پوشیده شده است، در یک خط راه بروید، یک گام به جلو بردارید، و پای دیگر را به موازات آن حرکت دهید. این شیوه حرکت را ادامه دهید تا هنگامی که به بالا یا پایین شیب برسید. مسئله مهم این است پاهای تان با هم تقاطع نداشته باشد، زیرا در این حالت بدن تان بسیار ناپایدار می شود.

حواس تان را جمع کنید: به محیط اطراف تان توجه داشته باشید و مراقب یخ و برگ های مرطوب باشید. همچنین هنگام بیرون آمدن از ماشین، اتوبوس یا قطار یا هنگام بالا رفتن از پله های خیابانی احتیاط به خرج دهید.

اغلب افراد هنگام برف یا باد شدید سرهای شان را پایین می آورند، و این کار می تواند زمینه برای افتادن فراهم کند، زیرا شما را خطر ندیدن یخ را افزایش می دهد. ایمن ترین گزینه این است: به آهستگی راه بروید و به طور مکرر بایستید و زمین اطراف تان را وارسی کنید.

حفظ مرکز ثقل: توصیه می‌شود که جهت راه رفتن در زمین‌های یخ زده مرکز ثقل خودتان را روی پای جلو نگه دارید.

خالی از لطف نیست بدانید که پنگوئن، یکی از حیواناتی است که می‌تواند این کار را بدرستی انجام دهد. پس بهتر است در این روزها راه رفتن به شیوه پنگوئن را یاد بگیریم!

در روزهای برفی هنگام تردد توصیه می‌شود برروی سطوحی مانند، فلزی، سنگ‌های گرانیتی، زمین‌هایی که پوشیده از رنگ روغن است، سنگ‌های با سطوح تقریبا صیقلی راه نروید.

موافقین ۰ مخالفین ۰
محمد سهرابوندامرایی

4 وقت که نباید قهوه بنوشید


حقیقات نشان می دهند که در برخی شرایط نباید قهوه بنوشید، ممکن است لازم باشد برای جلوگیری از عوارض جانبی متعدد، از افزایش اضطراب تا سرطان و خستگی (بله، حتی با وجود کافئین) ــ از مصرف قهوه اجتناب کرده یا حداقل مقدار مصرف را کاهش دهید.

منظور ما را اشتباه متوجه نشوید، بعضی افراد عاشق قهوه هستند. این، یکی از عادات آنهاست که بسیار هم سالم است. تحقیقات بسیاری، قهوه را با مزایای سلامتی متعدد مانند کاهش خطر ابتلا به زوال عقل، افزایش سوخت و ساز بدن و کاهش خطر ابتلا به سرطان پوست، مرتبط دانسته اند. و پس از آن، خاصیت انرژی زای قهوه است که صبحها ما را سرحال کرده و به ما کمک می کند تا بر افت شدید انرژی در اواسط  بعد از ظهر غلبه کنیم. اما غیر مسئولانه است که فقط مزایای مثبت قهوه را برشمریم. 

4 موردی که قهوه‌ ممکن است به سبک زندگی سالم شما صدمه بزند:

هنگامیکه  قهوه شما بیش از حد داغ است

اگر دوست دارید به محض دم کشیدن قهوه‌تان آن را بنوشید، شاید لازم باشد آن را خنک کنید (به معنای واقعی کلمه). با توجه به یک گزارش جدید از سازمان بهداشت جهانی، مصرف نوشیدنی های داغ با دمای بالای 65 درجه سانتیگراد، ممکن است خطر ابتلا به سرطان مری را افزایش دهد. با در نظر گرفتن آنکه اکثر رستورانهای آمریکایی، قهوه را بین 63 و 79 درجه سانتیگراد سرو می کنند، این بسیار ناامید کننده است. اگر قهوه‌تان را در خانه دم می کنید، هنوز هم مصون نیستید قهوه‌سازهای خانگی معمولا قهوه را در دمای 85 درجه سانتیگراد، دم می کنند. اضافه کردن مقداری شیر یا خامه می تواند دمای قهوه را پایین بیاورد، اما فقط تا 5 درجه. بهترین راه حل؟ صبور باشید. یک فنجان قهوه‌سیاه در یک لیوان سرامیک 10 اونسی، برای خنک شدن تا دمای مطمئن 65درجه سانتیگراد، معمولا به حدود 5 دقیقه زمان نیاز دارد.

اگر مستعد ابتلا به اضطراب هستید

اگر احساس اضطراب می کنید، نوشیدن چندین فنجان قهوه می تواند تا حدی مسبب آن باشد. علی میلر، RD، متخصص تغذیه و نویسنده Naturally Nourished می گوید کافئین، یک اثر محرک روی سیستم عصبی دارد و باعث ترشح هورمون استرس(کورتیزول) شده، پاسخ جنگ یا گریز ما را تحریک می کند و ثابت شده که باعث تشدید اضطراب و مشکلات خواب می گردد (بخصوص در افراد مبتلا به اختلالات وحشت  یا اضطراب اجتماعی).

برای کاهش اثر کافئین، به یک یا دو فنجان، 220 سی‌سی قهوه در روز بسنده کنید یا مخلوطی که نصف آن قهوه‌بدون‌کافئین و نصف دیگرش قهوه‌کافئین‌دار است، بنوشید.  و از حدود 6 ساعت قبل از خواب، قهوه ننوشید.

هنگامیکه شدیدا دچار کمبود خواب هستید

شاید قهوه، یک راه حل طبیعی برای یک شب کم خوابی یا بی خوابی، بنظر برسد (و می تواند اینطور هم باشد) اما فقط تا حدی. یک تحقیق جدید نشان می دهد که اگر برای 3 شب متوالی کمتر از 5  ساعت خوابیده باشید، دیگر کافئین در بهبود هوشیاری شما موثر نخواهد بود. دلیل: خواب بسیار کم باعث چنان کاهش شدیدی در عملکرد شناختی می شود که هیچ مقدار کافئینی نمی تواند بر آن غلبه کند. اگر نمی توانید 7 ساعت در شب بخوابید، قهوه را بطور کامل کنار بگذارید و در هنگامیکه سطح انرژی تان پایین می آید، یک چرت 20 دقیقه ای بزنید که تحقیقات نشان می دهد بهتر از قهوه می تواند به شما کمک کند تا بر علائم محرومیت از خواب غلبه کرده و هوشیاری تان را بهبود ببخشید.

صبح خیلی زود نیز قهوه ننوشید

نوشیدن یک فنجان قهوه در ساعت 6 صبح، هیچ فایده ای برای سطوح انرژی شما ندارد. دلیلش این است که در چند ساعت اول بعد از بیدار شدن از خواب، سطوح هورمون استرس شما (کورتیزول) در بالاترین مقدار خود قرار دارد که در واقع، یک افزایش انرژی طبیعی به شما می دهد. بنابراین بسیاری از کارشناسان معتقدند که بهترین زمان برای نوشیدن اولین فنجان قهوه تان بین 10 صبح و 12 ظهر است، یعنی هنگامیکه سطوح کورتیزول شروع به پایین آمدن می کنند. به این ترتیب، شما از انرژی طبیعی بالای بدنتان بهره خواهید برد و آن کافئین را برای زمانی می گذارید که واقعا به آن نیاز دارید. اگر اولین فنجان قهوه تان را خیلی زود بنوشید، احتمالا چند ساعت بعد برای حفظ انرژی تان به یک قهوه دیگر نیاز خواهید داشت و با توجه به تاریخچه شخصی سلامت تان، ممکن است قهوه بیشتر چیز مفیدی نباشد. برای افرادی که بسختی شرایطی مانند فشار خون بالا، دیابت و بیماری ریفلاکس معده به مری را کنترل می کنند، ممکن است مضرات قهوه بیش از حد، بیشتر از مزایای آن باشد.

موافقین ۰ مخالفین ۰
محمد سهرابوندامرایی

با افسردگی پاییزه چه کنیم؟


از نگاه رفتارشناسان و صاحبنظران، در فصل پاییز خیلی از افراد به خصوص بانوان دچار افسردگی می شوند. این نوع افسردگی، افسردگی فصلی نامیده می شوند و قابل درمان است.

بعضی از افراد در ماه های آبان و آذر دچار کاهش انرژی، انگیزه و افت خلق می شوند و دوباره در فروردین ماه به حالت عادی برمی گردند. رفتارشناسان این نوع اختلال را افسردگی فصلی یا اختلال تاثیرپذیری فصلی(SAD) می نامند، که هرساله در یک زمان مشخص شروع می شود.

بیدار شدن از خواب در تاریکی و برگشتن به خانه از کار در هوای تاریک می تواند از سرزندگی و نشاط هر کسی کم کند، اما در بعضی از افراد به خصوص بانوان این تغییر روحیه شدیدتر است. بسیاری از علائم شایع افسردگی مثل غمگینی، اضطراب، بی قراری، انزوا گرایی، بی علاقگی به فعالیت های روزانه و ناتوانی در تمرکز است. خستگی مفرط، کمبود انرژی، نیاز شدید به خواب، تمایل به مواد قندی و نشاسته ای، افزایش اشتها و پرخوری از علائم قطعی این بیماری است.

افسردگی های فصلی در سنین بالای 45 سال دو برابر افراد دیگر است و در زنان خیلی بیشتر از مردان این اختلال را می توان دید، این ناهنجاری در فصل پاییز و زمستان مربوط به ترشح هورمون ملاتونین در مغز است که به آن هورمون وابسته به خواب نیز می گویند که در تاریکی و وقت خواب شبانه بیشترین میزان ترشح را دارد. بنابراین به علت کوتاهی روزها و طولانی بودن شب ها در این دو فصل این هورمون به اندازه ای بیشتر ترشح می شود.

گرسنگی، تمایل زیاد به مصرف شیرینی، نان و کیک از علائم این بیماری بوده و افراد مبتلا باید مصرف قهوه و شکر را در روز کاهش داده و با الگوی غذای کم چرب، سبزیحات و میوه ها سلوتونین را در وجود خود افزایش دهند.

گروه ویتامین های (ب) که در تخم مرغ، غلات و ماهی یافت می شود اثر مستقیمی بر درمان و کاهش این بیماری دارد.

بهار نارنج، به لیمو، عصاره گل سرخ برای افراد به ویژه بانوان خاصیت نشاط آوری دارد. بهترین روش غلبه بر این بیماری آزار دهنده فتوتراپی یا نور درمانی است که در طول روز برای جلوگیری از ترشح بیش از حد ملاتونین، افراد باید در آفتاب قدم بزنند و در صورت نبود آفتاب در نور فلورسنت و سفید که بر صفحه فلزی تابیده می شود با چشم باز نگاه کنند.

بنابراین بدون هیچگونه نگرانی از عوارض این بیماری با دیدن فیلم های کمدی، پوشیدن لباس های روشن، ورزش روزانه، ایجاد روابط اجتماعی و عاطفی با دوستان و اقوام می توان این ناهنجاری را کاهش داد و درمان کرد و دوباره به نشاط و سرزندگی دست یافت.

موافقین ۰ مخالفین ۰
محمد سهرابوندامرایی

بی خوابی به قلب فشار می آورد


نتیجه یک مطالعه جدید نشان می دهد که فقط یک شب بی خوابی برای فشار وارد کردن به قلب کافی است، بطوریکه قلب را مجبور می کند روز بعد حدود 10 درصد شدید تر کار کند.

بی خوابی به گزارش جام جم آنلاین به نقل از ایرنا ، درحالیکه مشخص شده است که خستگی مفرط می تواند بر بسیاری از فرایندهای فیزیکی، شناختی و احساسی تاثیر گذارد، این اولین مطالعه ای است که چگونگی تاثیر یک شفیت کاری 24 ساعته را برعملکرد قلب بررسی می کند.


دکتر دانیل کوتینگ از دانشگاه بن آلمان و نویسنده این مطالعه می گوید، برای اولین بار نشان داده ایم که محرومیت کوتاه مدت ازخواب در شیفت های کاری 24 ساعته می تواند به افزایش انقباض قلب، فشار خون و ضربان قلب منجر شود.


دراین مطالعه، 20 رادیولوژیست، شامل 19 مرد و یک زن با میانگین سنی 31.6 سال مورد بررسی قرار گرفتند.محققان قلب این افراد را قبل و بعد از یک شیفت کاری 24 ساعته که بطور متوسط یک خواب سه ساعته داشتند، بررسی کردند.


افراد شرکت کننده دراین مطالعه به دنبال محرومیت ازخواب، افزایش های قابل توجهی را درسطح فشار وارده به قلب های خود نشان دادند بطوریکه این ارگان مجبور می شود حدود 10 درصد شدیدتر از معمول کار کند.


افراد شرکت کننده در این مطالعه همچنین افزایش های قابل ملاحظه ای در سطوح هورمون های محرک تیروئید و کورتیزول، هورمونی که توسط بدن در واکنش به استرس منتشر می شود، نشان دادند.
این محقق با اشاره به اینکه این مطالعه برای بررسی محرومیت از خواب مرتبط با کار طراحی شده است، افزود: با توجه به اینکه افراد برای به دست آوردن پول، ساعت های طولانی تری به کار کردن ادامه می دهند و یا در بیش از یک شغل مشغول به کار می شوند، بررسی اثرات مخرب کار بیش از حد و نخوابیدن کافی، مهم است.


دکتر کوتینگ افزود: نتایج این مطالعه که در نشست سالانه انجمن رادیولوژی آمریکای شمالی ارائه شد قابل انتقال به حرفه های دیگر که در شیفت های کاری طولانی مدت مشترک هستند، نیز می باشد.


وی تاکید کرد: یافته های این مطالعه به ما در درک بهتر چگونگی تاثیر حجم کاری و مدت زمان شیفت کاری بر سلامت عموم مردم کمک می کند.
در گذشته فقدان خواب با عواملی مانند سوخت ساز مختل شده بدن و افزایش سطوح کورتیزول ارتباط داده شده است که همه این عوامل به فشار خون بالاتر و افزایش خطر سکته مغزی منجر می شود.


در سال 2010 یک مطالعه توسط محققان دانشگاه وارویک نشان داد: افرادی که هر شب کمتر از 6 ساعت می خوابند در قیاس با افرادی که در شب 6 تا 8 ساعت توصیه شده می خوابند، 12 درصد بیشتر احتمال دارد که دچار مرگ زودهنگام (پیش از 65 سال )شوند.


از سوی دیگر مطالعات نشان داده اند که خوابیدن بازیابی قطعاتی از اطلاعات را که ممکن است در گوشه ای از مغز ما فراموش شده باشند، آسانتر می کند.


مطالعه محققان دانشگاه اکستر نشان داد که در دو موقعیت که افراد اطلاعات را در طول دوره 12 ساعته بیداری فراموش می کنند، احتمال بیادآوردن این اطلاعات بعد از یک شب خوابیدن، حدود 2 برابر می شود.

موافقین ۰ مخالفین ۰
محمد سهرابوندامرایی