به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از دیلی میل، تحقیق جدیدی نشان می‌دهد مغز زنبورهای عسل تکامل یافته و چنان کارآمد شده که آنها می‌توانند فقط با ۴ سلول عصبی عمل شمارش را انجام دهند.
پژوهشگران در شبیه سازی‌های مدل مغزی که فقط شامل چهار سلول عصبی بود، متوجه شدند این ارگان ساده می‌تواند تا عدد ۵ را بشمرد. البته پژوهش های پیشین نیز به همین نحوه انجام شده بود.
یک مرکز خرید در لس‌آنجلس، از اولین ربات نگهبان امنیتی خود برای گشت و گذار در مرکز خرید به منظور شناسایی سارقان رونمایی کرده است.
شرکت الکترونیک ژاپنی "اومرون" (Omron) از نخستین ساعت مچی هوشمند جهان که قادر به اندازه‌گیری فشار خون افراد است، رونمایی کرد.
با ساخت ماهیچه مصنوعی می‌توان قدرت میکروربات‌ها را افزایش داد. به تازگی یک دانشمند ایرانی همراه دو محقق دیگر با الهام از اریگامی نوعی ماهیچه مصنوعی قدرتمند ساخته است.
مجید تقوی دانشمند ایرانی به همراه دو محقق دیگر در دانشگاه بریستول یک ماهیچه مصنوعی ابداع کرده‌اند که قدرت هر چیزی از میکروربات ها تا ساختارهای فضایی را افزایش می‌دهد.
به گزارش ایسنا و به نقل از دیلی میل، افراد مبتلا به دیابت کمبود "سلول‌های بتا" دارند و این سلول‌ها نیز انسولین را تشکیل می‌دهند. بدون انسولین کافی، آنها به درستی قادر به تولید گلوکز نیستند.
رئیس سازمان فضایی ایران از اتمام ساخت ماهواره دوستی خبر داد. مرتضی براری در حالی از پایان طراحی و ساخت این ماهواره ایرانی می‌گوید که از دو سال قبل صحبت هایی راجع به اتمام این پروژه شنیده می‌شد.
به گزارش ایسنا و به نقل از دیلی‌میل، دنباله‌دار آبی درخشان مذکور ۷.۴ میلیون مایل( ۱۲ میلیون کلیومتر) از زمین فاصله دارد. تلسکوپ فضایی هابل تصاویری از زوایای مختلف این دنباله‌دار در فاصله نزدیک ثبت کرده است.
ابزار فضاپیما از کما دنباله‌دار نیز تصاویری را ثبت کرده است. کما جریانی مانند ابری از گاز است که در اطراف دنباله‌دار قرار دارد.
کما(Coma) به معنای شانه یا مو یا گیسو، نام پوشش ابرمانندی در اطراف هسته یک دنباله‌دار است. کما زمانی تشکیل و دیده می‌شود که دنباله‌دار از نزدیکی خورشید در مدار بسیار بیضی شکل خود عبور می‌کند. این هاله در برگیرنده هسته، با گرم شدن بخش‌هایی از هسته دنباله‌دار تصعید می‌شود.
دنباله دار مذکور "comet ۴۶P/Wirtane" نام دارد و ستاره‌شناسان را قادر می‌سازد تا به مطالعه دقیق آن توسط تلسکوپ هابل و "رصدخانه ایکس رپ ناسا"(NASA's X-rap observatory) بپردازند.
دوربین"Wide Field Camera ۳" تلسکوپ فضایی هابل همچنین آنها را قادر می‌سازد تا بررسی کنند که دنباله‌دار یاد شده از چه چیزی تشکیل شده و چگونه گازهای اطراف آن در هنگام تابش نور خورشید تغییر می‌کنند
یکی دیگر از تلسکوپ فضایی ناسا "رصدخانه استراتوسفری اخترشناسی فروسرخ"(SOFIA ) نیز تصاویری از این دنباله‌دار هنگامیکه در فاصله ۱۲۱۹۲ کیلومتری (۴۰ هزار پا) از زمین بود ثبت کرد.
رصدخانه استراتوسفری اخترشناسی فروسرخ مشهور به SOFIA نام یک رصدخانه هوایی است.
این رصدخانه مشترکاً متعلق به مرکز هوافضای آلمان و ناسا است و بر روی یک فروند هواپیمای بوئینگ ۷۴۷ مدل اس پی سوار است و مجهز به یک منعکس‌کننده دو و نیم متری است که برای رصد آسمان در طیف ۱ تا ۶۵۵ میکرومتر طراحی گردیده است.
ماموریت SOFIA این است که میزان آب دنباله دار را مطالعه کند، زیرا برخی از ستاره شناسان بر این باورند که منشا آب بر روی زمین ممکن است از سوی دنباله دارها و سیارک‌ها باشد.
این دو تلسکوپ تصاویر را در روزهای ۱۹ و ۱۷ دسامبر ثبت کردند.
هنگامیکه این دنباله دار در ۱۲۱۹۲ کیلومتری از زمین قرار داشت، در نزدیک‌ترین فاصله خود با زمین بود اما اگرچه این دنباله دار در حال حرکت است، ستاره شناسان می‌توانند آن را از زمین مشاهده کنند.
ناسا گفته است افرادی که تمایل به تماشای این دنباله‌دار دارند، باید به یک نقطه تاریک بروند و به جنوب نگاه کنند.
ایسنا نوشت: اکنون "رصدخانه پرتو ایکس چاندرا"(Chandra) در حال مطالعه و بررسی "سحابی رتیل"(Tarantula Nebula) است.
سحابی "رتیل" که با نام "۳۰ Doradus" نیز شناخته شده است نام یک سحابی معروف در صورت فلکی "ماهی زرین" است که در کهکشان ابر ماژلانی بزرگ قرار دارد. در ابتدا تصور می‌شد این سحابی یک ستاره است تا اینکه توسط نیکلاس لوییس د لاکایله و در سال ۱۷۵۱ سحابی بودن آن کشف شد.
این سحابی درخشان‌ترین جرم غیر ستاره ایست که تاکنون کشف شده است، به حدی که اگر جای "سحابی شکارچی"(Orion Nebula ) در کهکشان راه شیری قرار داشت می‌توانست روی زمین سایه ایجاد کند.
سحابی رتیل بیش از ۱۰۰۰ سال نوری از زمین فاصله دارد و یکی از بزرگترین مناطق تشکیل ستاره در خوشه کهکشانی محلی است.
گروه محلی یا خوشه کهکشانی محلی نام یکی از خوشه‌های کهکشانی است که کهکشان راه شیری به همراه تعدادی از کهکشان‌های اطرافش در آن واقع شده‌اند.
رصدخانه پرتو ایکس چاندرا(Chandra X-ray Observatory) یا تلسکوپ پرتو ایکس چاندرا یک تلسکوپ فضایی ساخته شده توسط ناسا است که تمام فعالیت‌هایش در زمینه پرتو ایکس می‌باشد
روز ۲۳ دسامبر ۱۹۴۷ در آزمایشگاه بل اتفاق بزرگی رخ داد. سه کارشناس این آزمایشگاه به نام‌های ویلیام شاکلی، جان باردین و والتر براتین موفق به ساخت اولین ترانزیستور اتصال نقطه‌ای شدند.
به گزارش ایسنا؛ این اختراع، جایزه نوبل فیزیک سال ۱۹۵۶ را نصیب این سه نفر کرد. آنها هنگام تحقیق بر روی جایگزینی بهتر برای رله‌های مکانیکی و ساخت تقویت کننده‌های توانمندتر موفق به ساخت قطعه‌ای شدند که ترانزیستور نام گرفت و تحولی بزرگ در دنیای الکترونیک به شمار می‌رود.
این اختراع آنها می‌توانست جایگزین لامپ‌های خلاء شود که در آن زمان جزء اصلی دستگاه‌های الکترونیکی به شمار می‌رفت. این لامپ‌ها غیر از حجم بالا که باعث جای‌گیری زیاد می‌شد عیب‌های متعدد داشتند که از جمله تولید گرمای زیاد در دستگاه‌های برقی را می‌توان نام برد، چون یکی از اجزای اصلی آنها سیم‌های گرم شونده یا فیلامان بود.
این سیم‌های گرم شونده به خودی خود باعث تلف شدن انرژی هم می‌شدند اما در ترانزیستور به دلیل نداشتن فیلامان تلفات حرارتی هم وجود ندارد. البته ترانزیستور سال‌ها قبل در سال ۱۹۲۸ در آلمان توسط فیزیکدانی به نام یولیوس ادگار لیلینفلد و در سال ۱۹۳۴ فیزیکدان آلمانی دکتر اسکار هایل ارائه شده بودند اما چون به ثبت نرسیده و یا ساخته نشده بودند در اسناد رسمی، آزمایشگاه بل به عنوان مخترع این وسیله شناخته می‌شود.
ترانزیستورها یکی از قطعات پرکاربرد در مدارهای الکترونیکی استفاده می‌شود و مانند کلید برای خاموش و روشن کردن همچنین تقویت در الکترونیک، ترانزیستور می باشد. ترانزیستور به عنوان سوئیچ، تقویت کننده، تثبیت کننده ولتاژ و نوسان‌ساز و… سامانه‌های الکترونیک بکار می‌روند. اگرچه ترانزیستورها قطعه‌ای ساده هستند اما یکی از مهم‌ترین قطعات الکترونیکی بشمار می‌روند.
ترانزیستورها در کنار هزینه کمتر، سرعت در کار(بیشتر لامپ‌ها به ۱۰ تا ۶۰ ثانیه زمان برای گرم شدن و به کار افتادن نیاز داشتند)، قابلیت اطمینان بالاتر، عمر طولانی‌تر و ده‌ها مزیت قابل توجه نسبت به لامپ‌های خلاء داشتند. اما شاید اندازه به مراتب کوچک‌تر و مصرف کم را یکی از بزرگترین مزیت‌های آنها دانست که توانستند تحولی بسیار بزرگ، در کوچک سازی و بهره‌گیری از دستگاه‌های الکترونیک دانست و بطور مثال حجم گیرنده‌های رادیویی را به حتی ۲۰-۳۰ برابر کوچک‌تر تغییر دهد و امکان استفاده آنها با استفاده از باتری‌های معمولی را فراهم آورد که گام عظیمی در همگانی کردن رادیو به عنوان یک وسیله ارتباط جمعی و اطلاع رسانی بشمار می‌رود.
آدم‌های منفی، دشمن درجه یک انگیزه تو!
تو هیچی نمیشی! حرفشم نزن تو به هیچ جا نمیرسی! نمیتونی! نمیشه!
