دانش-ایران

متن هایی علمی

"سرن" به دنبال کوچک‌سازی آشکارسازها در اندازه رومیزی



"سرن" به دنبال کوچک‌سازی آشکارسازها در اندازه رومیزی

دانشمندان سازمان تحقیقات اتمی اروپا (سرن) نخستین آزمایشات را بر روی نوع جدیدی از آشکارسازها در جهت کاهش چشمگیر اندازه تجهیزات آینده فیزیک ذرات انجام داده‌اند.

تجهیزات فیزیک ذرات به هیچ وجه کوچک نیستند. برخورد دهنده بزرگ هادرونی از قطر نزدیک به هشت کیلومتر برخودار بوده که به اندازه کافی برای جای دادن به چند شهر،  بزرگ است. از سوی دیگر، شتاب‌دهنده خطی دانشگاه استنفورد از طول 3.2 کیلومتر برخوردار است.

برخورد دهنده‌هایی مانند برخورددهنده بزرگ هادرونی از بخش‌های زیادی تشکیل شده‌اند اما در کل به جایی برای ذخیره ذرات و کاربرد آنها در سرعت‌های بسیار بالا نیاز دارند. این مکان به درهم کوبیدن ذرات به هم یا یک چیز دیگر پرداخته و قطعات تولید شده از این انفجار را بررسی می‌کند.

به عنوان بخشی از فرآیند تسریع، ذرات باید در معرض مجموعه‌ای از میدان‌های مغناطیسی قرار بگیرند. برای سریعتر کردن عملکرد ذرات معمولا به ساخت تجهیزات طویل‌تر و نه لزوما قوی‌تر نیاز است.

محققان سرن طی پروژه AWAKE به آزمایش روش جدیدی خواهند پرداخت که سرعت ذرات را در مدت زمان کمتر، افزایش خواهد داد. این یک شاهد مثال و تلاشی زودهنگام برای تولید "شتاب ویکفیلد" است.

ایده شتاب‌دهنده ویکفیلد ابتدا در دهه 1970 مطرح شد، اما در آن زمان امکانات فنی کمی برای محقق کردن آن وجود داشت. ایده اولیه این مفهوم شامل عبور یک گروه الکترون با سرعت نزدیک به نور از میان پلاسمای ثابت است.

عملکرد این شتاب‌دهنده به این صورت است که ابتدا مجموعه‌ای از پروتونها از شتاب‌دهنده "سینکروترون ابرپروتون" به یک میدان پلاسما ارسال می‌شود. الکترون‌ها (بار منفی) به سمت پروتون‌ها (بار مثبت) حرکت می‌کنند و سپس پروتون به سوی دیگری رفته و الکترون باقی می ماند. در زمان غیبت پروتون، الکترونها پلاسمای دارای بار مثبت را ترک کرده و پروتون را به جای اولیه خود باز می‌گردانند.

این فرآیند ادامه پیدا کرده و یک موج تولید می‌کند. وقتی یک الکترون درون آن انداخته می‌شود، این ذره به موج سواری می‌پردازد تا از برخورد با الکترون‌های دیگر اجتناب کند. این امر به الکترون اجازه می‌دهد با سرعت از میان شتاب‌دهنده ویکفیلد که 1000 برابر سریع تر از رویکردهای کنونی است، عبور کند.

به گفته دانشمندان، این روش می‌تواند پتانسیل زیادی برای ساخت شتاب‌دهنده‌های ذره بسیار کوچکتر از نمونه‌های کنونی داشته باشد.

آزمایش پرتوی این تحقیق موسوم به "تجربه شتاب‌دهنده پلاسمای هدایت شده توسط پروتون ویکفیلد" در روز 16 ژوئن (26 خرداد) انجام شد و محققان طی آن، به بررسی این امر پرداختند که آیا همه بخش‌های خط پرتو به درستی کار می‌کنند و اینکه آهنرباها به درستی با پرتو هم تراز هستند.

با ارسال موفق یک پرتوی ذرات به این تجربه، مرحله بعدی راه‌اندازی در حال توسعه است.

سرن اکنون این پرتو را دارد اما هنوز باید سنجش‌ها و درجه‌بندی‌هایی را انجام داده و اطلاعات فیزیک را تا پایان امسال جمع‌آوری کنند. همچنین هنوز الکترون شتاب‌گرفته یا پلاسمایی وجود ندارد و قرار است تا سال 2018 محقق شود.

این تجربیات در آینده می‌توانند به توسعه یک شتاب‌دهنده رومیزی منتهی شوند.

موافقین ۰ مخالفین ۰
محمد سهرابوندامرایی

"نوزادی" که منجمان را در حیرت فرو برد!




"نوزادی" که منجمان را در حیرت فرو برد!

تلسکوپ شکارچی سیاره کپلر ناسا موفق به کشف جوانترین سیاره شناخته‌ شده در خارج از منظومه شمسی شده است که می‌تواند درها را به سوی دانشی جدید در دنیای نجوم باز کند.

سیاره فراخورشیدی K2-33b حدود پنج تا ۱۰ میلیون سال نوری عمر کرده است که طبق جدول زمانی کیهانی، "نوزاد" محسوب می‌شود.

تصور می‌شود سن جهان حدود ۱۳.۸ میلیارد سال باشد، در حالیکه زمین تنها ۴.۵ میلیارد سال عمر کرده است. کشف یک سیاره فراخورشیدی با این سن کم بسیار نادر است و ستاره‌شناسان امیدوارند بتوانند از آن در درک بهتر از چگونگی شکل‌گیری سیارات کمک بگیرند.

تلسکوپ فضایی کپلر توانست سیگنال K2-33b را با بررسی ستاره میزبان آن شناسایی کند. زمانی که یک سیاره فراخورشیدی از برابر ستاره میزبانش عبور می‌کند، درخشش ستاره به میزان بسیار کمی کاهش می‌یابد که همین برای کپلر به منظور مچ‌گیری سیاره کافی است.

این کاهش‌های نور مقطعی می‌تواند برای تعیین وجود سیاره در اطراف ستاره و همچنین اندازه و دوره مدار آن مورد استفاده قرار بگیرد.

ستاره‌شناسان با کمک سنجشهای کپلر و بررسی‌های بعدی توسط رصدخانه کک در هاوایی دریافتند که سیاره K2-33b کمی بزرگتر از نپتون بوده و مدار آن تنها پنج روز زمینی است. این بدان معنی است که سیاره مذکور در فاصله بسیار نزدیکی از میزبان خود قرار داشته که ۱۰ برابر کمتر از فاصله عطارد به خورشید است.

فاصله بیش از حد نزدیک این سیاره باعث تعجب دانشمندان شده است. ستاره‌شناسان پیش از این نیز سیارات فراخورشیدی با این اندازه را در فاصله بسیار نزدیک از ستاره میزبانشان شناسایی کرده بودند اما هنوز کسی از چگونگی امکان‌پذیر شدن این امر اطلاعی ندارد.

پس از کشف اولین نمونه در ۲۰ سال قبل، اولین نظریه پیشنهادی این بود که این گونه سیارات مطمئنا از ابتدا در این فاصله شکل نگرفته‌اند، بلکه پس از شکل‌گیری در مدار دورتر به سمت ستاره کشیده شده‌اند، چرا که به دلیل دمای بسیار بالای این منطقه، سیاره نمی‌تواند شکل خود را طی فرآیند شکل‌گیری حفظ کند. اما این فرآیند صدها میلیون سال بطول می‌انجامد که با سن K2-33b نمی‌خواند.

از این رو ستاره‌شناسان دو نظریه را مطرح کرده‌اند: سیاره K2-33b طی چند صد هزار سال به جایگاه کنونی‌اش مهاجرت کرده یا اینکه دقیقا در همین جا متولد شده است. اگر نظریه دوم صحت داشته باشد، می‌تواند احتمالات جدیدی را در مورد شکل‌گیری سیارات غول‌پیکر ارائه کند.

این تحقیق در مجله نیچر منتشر شده است.

"نوزادی" که منجمان را در حیرت فرو برد!

موافقین ۰ مخالفین ۰
محمد سهرابوندامرایی

جزئیات جدید از نحوه انقراض دایناسورها



جزئیات جدید از نحوه انقراض دایناسورها

حقیقات اخیر دانشمندان جزئیات بیشتری از نحوه انقراض دایناسورها و پستانداران ماقبل تاریخ ارائه کرده است.

به گزارش روزنامه توریسم، شهاب آسمانی ماقبل تاریخ تمامی پستانداران و همچنین دایناسورها را نابود کرده است. پژوهش‌های محققان نشان می‌دهد که انقراض دایناسورها بسیار سخت‌تر از آن چیزی بوده که تا به حال تصور می‌کردیم.

تحقیقات این دانشمندان نشان می‌دهد تقریبا هر‌گونه از پستانداران روی زمین توسط یک شهاب‌سنگ ماقبل تاریخی از روی زمین محو شده‌اند. در این پژوهش آمده است که حدود 93 درصد از انواع گونه‌های مختلف پستانداران که در دوره کرتاسه میزیسته‌اند بیش از 66 میلیون سال قبل منقرض شده‌اند. 

بررسی سوابق فسیلی توسط دانشمندان دانشگاه «باث» انگلیس مشخص کرد که تاثیر برخورد این شهاب‌سنگ بسیار شدیدتر از آنچه قبلا تصور شده بوده است.با توجه به عدم وجود مواد غذایی ناشی از تخریب گسترده پوشش گیاهی و حیوانات، تصور محققان این است که بزرگترین حیوان زنده در طول دوره پس از برخورد به اندازه یک گربه بوده است. 

با این حال، تحلیل این دانشمندان نشان می‌دهد که گونه‌هایی همچون مارمولک‌ها، لاک‌پشت‌ها و تمساح‌ها بسیار سخت‌تر از پستانداران از این برخورد تحت تاثیر قرار گرفته‌اند.محققان در این تحقیقات تمام گونه‌های پستاندار شناخته شده در شمال آمریکا را از پایان دوره کرتاسه تجزیه و تحلیل کرده و به این نتیجه رسیدند.

موافقین ۰ مخالفین ۰
محمد سهرابوندامرایی

تصویر نجومی روز : کهکشان و سیاره‌ها




تصویر نجومی روز : کهکشان و سیاره‌ها

آیا چیزی در عکس وجود دارد که سن و سالش بیشتر از این درختان کاج زبرمیوه‌ی قدیمی باشد؟ 

به جز اجرامی که در پس زمینه و آسمان هستند، تقریبا هیچ‌ چیز. این درختان که در شرق کالیفرنیا واقع شده‌اند واقعا قدیمی هستند و سن بعضی از آن‌ها به ۵۰۰۰ سال می‌رسد. دو تا از پرنورترین اجرامی که در آسمان می‌بینید، سیاره‌های مریخ و زحل هستند که انگار به شاخه‌های درخت متصل شده‌اند ولی در حقیقت میلیون‌ها و میلیاردها کیلومتر با ما فاصله دارند. این سیاره‌ها تقریبا همزمان با زمین در ۴٫۵ میلیارد سال پیش تشکیل شدند. ولی قدیمی‌ترین چیزی که می‌توان در این عکس دید، نوار راه‌شیری است. راه‌شیری تقریبا ۹ میلیارد سال عمر دارد.



تصویر نجومی روز : کهکشان و سیاره‌ها


موافقین ۰ مخالفین ۰
محمد سهرابوندامرایی

حضور پنهان مشتری‌های داغ در خوشه ستاره‌ای



حضور پنهان مشتری‌های داغ در خوشه ستاره‌ای

تیمی از ستاره‌شناسان موفق به شناسایی تعداد زیادی از مشتری‌های داغ در اطراف ستارگان خوشه مسیه 67 شده‌اند که یک خوشه باز با سن مشابه خورشید است که 88 ستاره در آن سکنی گزیده‌اند.

مشتری‌های داغ به سیارات فراخورشیدی غول‌پیکری گفته می‌شد که اندازه آن‌ها با بزرگترین سیاره منظومه شمسی قابل مقایسه است.

برخلاف مشتری که مدار آن 12 سال زمینی است، این سیارات فراخورشیدی با مدار کمتر از 10 روز در اطراف ستاره میزبان خود می‌چرخند.

شرایط در مناطق بسیار نزدیک به ستاره در ابتدا برای حمایت از شکل‌گیری سیارات مشتری‌مانند مناسب نیست، از اینرو این سیارات غول‌پیکر عجیب احتمالا در فاصله دورتری شکل گرفته و سپس به نزدیکی میزبان خود مهاجرت کرده‌اند.

به دلیل ماهیت رشد این غولهای گازی، دانشمندان تصور می‌کردند که آنها احتمالا در خوشه‌های ستاره‌ای باز و متراکم شکل نمی‌گیرند. خوشه‌های باز معمولا حاوی صدها ستاره با چیدمان نامرتب هستند که در مساحتی به قطر حدود 10 سال نوری فشرده شده‌اند. اما یافته‌های جدید محققان این تصور را زیر سوال برده است.

محققان با استفاده از طیف‌سنج هاپس رصدخانه لاسیلا در رصدخانه جنوب اروپا و تلسکوپ‌های دیگر مشاهده کردند که مشتری‌های داغ در حقیقت در اطراف ستارگان موجود در خوشه‌ها بسیار رایج تر از انواع خارج از آن هستند.

آن‌ها دریافتند که این نوع سیارات عجیب در اطراف حدود پنج درصد ستارگان موجود در خوشه مورد مطالعه حاضر هستند. در مقایسه، این میزان در اطراف ستارگان خارج از خوشه حدود یک درصد است.

به گفته محققان، احتمالا شرایط متراکم درون خوشه مسیه 67 باعث نزدیکتر شدن سیارات غول‌پیکر شده است. با نزدیکتر شدن فاصله ستارگان به یکدیگر، احتمال ایجاد سیستم‌هایی که در آنها سیاره از فاصله نزدیکی به میزبان خود برخوردار باشد، بیشتر می‌شود. این امر می‌تواند به توضیح وجود مشتری‌های داغ در این خوشه بپردازد.

موافقین ۰ مخالفین ۰
محمد سهرابوندامرایی

برقراری ارتباط با بیگانگان فضایی 1500 سال طول می‌کشد



برقراری ارتباط با بیگانگان فضایی 1500 سال طول می‌کشد

ستاره‌شناسان دانشگاه کورنل بر این باورند که انسان‌ها تا 1500 سال آینده با بیگانگان فضایی تماس نخواهند داشت.

محققان به واسازی پارادوکس فِرمی پرداخته و آن را با اصل حد وسط برای ایجاد یک معادله جدید ترکیب کردند. این معادله نشان داد حیات بیگانه تا مدتهای مدید و به احتمال زیاد، بیش از 60 نسل دیگر با زمینیان ارتباط برقرار نخواهد کرد.

پارادوکس فرمی یک تناقض است که دانشمندان و طرفداران حوزه علمی-تخیلی را از مدتها پیش گیج کرده است. اگر میلیون‌ها سیاره شبه زمینی در کهکشان وجود داشته باشد، چرا هنوز هیچ موجود بیگانه‌ای با زمینیان تماس نگرفته و از سیاره ما دیدن نکرده است؟

نظریه حد وسط از سوی دیگر توسط سقراط در قرن 16 مطرح شد و توضیح می‌دهد که هیچ چیز ویژه‌ای در مورد بشریت وجود ندارد؛ خصوصیات فیزیکی زمین منحصربفرد نیست و فرآیندهای طبیعی آن در سراسر کیهان بطور انبوهی وجود دارد. اما بیگانگان تا مدتها نخواهند توانست با ساکنان زمین ارتباط برقرار کنند.

بشر از مدتها قبل در جستجوی حیات بیگانه بوده و طی چندین دهه گذشته، سیگنال‌هایی را از طریق برنامه‌های تلویزیونی و رادیویی به فضا ارسال کرده است که با سرعت نور حرکت می‌کنند. به باور محققان،‌ موجودات فرازمینی احتمالا این سیگنال‌ها را غیرقابل فهم خواهند یافت و نیاز دارند که امواج نوری را به صوت تبدیل کرده و سپس 3000 زبان بشر را برای درک پیام بررسی کنند.

این سیگنال‌های ارسالی با هر سرعتی قرار است به ستارگان در فاصله 80 سال نوری از خورشید برسند و ماموریت کپلر ناسا نشان داده که برخی از آن‌ها به 2326 سیاره فراخورشیدی تائید شده رسیده‌اند.

به گفته محققان، باید اجازه داد این سیگنال‌ها به نیمی از سیستم‌های ستاره‌ای کهکشان راه شیری برسند تا حیات بیگانه بتواند آن‌ها را پیدا کند. حتی در آن زمان نیز ممکن است درصد کوچکی از حیات بیگانه بتواند پیام انسان‌ها را درک کرده و پاسخ دهد.

موافقین ۰ مخالفین ۰
محمد سهرابوندامرایی

فضانورد انگلیسی پس از 6 ماه به زمین باز می‌گردد



فضانورد انگلیسی پس از 6 ماه به زمین باز می‌گردد



به گزارش گروه اخبار علمی ایرنا از گاردین، وی در طول اقامت خود در فضا به عنوان اولین فضانورد انگلیسی در فضا قدم زد، یک ربات را روی زمین کنترل کرد و آن را در سراسر لندن به حرکت درآورد.

قرار است کپسول Soyuz حامل پیک و دو نفر اعضای گروه او روز یکشنبه راس ساعت 10 و 15 دقیقه به وقت انگلیس در قزاقستان فرود آید.

کپسول حامل فضانوردان سه ساعت پس از سوار شدن آن ها از ایستگاه فضایی جدا شده و بعد از طی یک مسافت 12 کیلومتری، موتورهای آن روشن می شوند تا نیروی لازم برای حرکت به سوی زمین را با سرعتی معادل 25 برابر سرعت صوت، تامین کنند. سپس در ارتفاع 10.7 کیلومتری زمین چترهای محفظه باز می شود تا از سرعت آن کاسته شود.

پس از هلن شرمن انگلیسی که در سال 1991 به فضا رفت، پیک اولین فضانورد انگلیسی است که برای انجام یک ماموریت فضایی به ایستگاه فضایی بین المللی اعزام شد.

اما مدت اقامت پیک در فضا بسیار طولانی تر از اقامت یک هفته ای شرمن بود. اقامت طولانی در فضا و شرایط جاذبه صفر، اثرات متعددی از جمله کاهش حجم عضلانی و کاهش تراکم استخوان را بر بدن فضانوردان باقی می گذارد. شرایط جاذبه صفر موجب توزیع یکسان مایعات در بدن و در نتیجه تورم صورت و گردن فضانوردان در طول چند هفته ابتدایی اقامت آنان در فضا می شود.

موافقین ۰ مخالفین ۰
محمد سهرابوندامرایی

کشف نخستین منابع اکسیژن جهان در فضا




کشف نخستین منابع اکسیژن جهان در فضا

در یکی از دورترین  نقاط جهان یک کهکشان باستانی به نام SXDF-NB1006-2 وجود دارد که یکی از کهن ترین کهکشان های کشف شده تاکنون است. 

این کهکشان 700 میلیون سال پس از انفجار بزرگ (بیگ بنگ) متولد شد ودانشمندان بر این باورند که یکی از منابع کیهانی برای "یونیزاسیون سازی مجدد" در جهان اولیه است . 

دانشمندان در هنگام جستجو به دنبال اکسیژن یونیزه شده در کهکشان‌ها ی دور، نخستین و دورترین منابع اکسیژن را در کهکشان SXDF-NB1006-2  کشف کردند. 

نائوکی یوشیدا از دانشگاه توکیو محقق این مطالعه گفت: نتایج تحقیقات ما نشان داد که این کهکشان یک دهم اکسیژن موجود در خورشید را در خود جای داده است.  

رنگ سبز تصویر نشان دهنده اکسیژن یونیزه شده است که تلسکوپ " ALMA" آن  را تشخیص داده و رنگ بنفش آن نشان دهنده هیدروژن یونیزه است که تلسکوپ سوبارو آن را شناسایی کرده است. 

 انفجار بزرگ(بیگ بنگ) در جهان نزدیک به 13.8 میلیارد سال پیش اتفاق افتاد، در ابتدا جهان هستی به شکل گازهای داغ  یونیزه شده بود و تقریبا 400 هزار سال پس از انفجار، جهان وارد عصر نوترکیبی و رو به سرد شدن رفت و برای نخستین بار در این زمان نور در جهان ما درخشید ، قبل از تولد ستارگان اولیه دنیا در"دوران تاریک" به سر می برد. 

کشف دورترین و نخستین منابع اکسیژن جهان در فضا
 

بسیاری از ستاره های جوان و روشن در کهکشان ها و گاز های یونیزه داخل و اطراف آن ها قرار دارند. 

کشف دورترین و نخستین منابع اکسیژن جهان در فضا  


آکیو اینوئه از دانشگاه اوزاکا ژاپن در این باره گفت:مطالعه عناصر سنگین، به درک چگونگی تشکیل کهکشان ها و این که چه چیزی باعث یونیزاسیون سازی مجدد کیهانی شده کمک می کند. عناصر سنگین‌تر از لیتیوم از ستاره ها به وجودآمده اند از این رو این مطالعه ها نشان می‌دهد که حداقل یک نسل از ستاره های این کهکشان خاموش شده اند. 

موافقین ۰ مخالفین ۰
محمد سهرابوندامرایی

چین می‌خواهد در اعماق دریا ایستگاه فضایی بسازد



چین می‌خواهد در اعماق دریا ایستگاه فضایی بسازد

این پروژه‌ی جزو برنامه‌‌ی اقتصادی پنج ساله‌‌ی این کشور است و در میان ۱۰۰ اولویتی که دولت چین برای حوزه‌ی علم و دانش در نظر گرفته، جایگاه دوم را دارد.

«شی جینگپینگ»، رییس جمهور چین، ماه گذشته در یک کنفرانس علمی ملی گفت: «اعماق دریا سرشار از گنجینه‌هایی است که کشف نشده‌اند. برای اینکه این گنجینه‌ها را به دست بیاوریم، باید تکنولوژی‌های لازم برای دسترسی به اعماق دریا را در اختیار داشته باشیم، اعماق دریا را کشف کنیم و آن را توسعه دهیم.»

هنوز مشخص نیست که این ایستگاه چه زمانی و دقیقا کجا ساخته می‌شود و چقدر هزینه لازم دارد، اما مسئله‌ی اصلی مکان آن است. بین کشورهای چین، ویتنام و فیلیپین بر سر آب‌های دریای جنوبی چین اختلاف زیادی وجود دارد. چین کنترل بیش از ۸۰ درصد این دریا را به دست گرفته و در این آب‌ها هفت جزیره‌ی مصنوعی، بندر و تجهیزات رادار ساخته است. ساخت یک ایستگاه در اعماق دریا می‌تواند فرایند پیچیده‌ی حفاری ساحل را تسهیل کند و به عملیات نظامی کمک کند. به همین دلیل این پروژه برای چین اهمیت استراتژیکی دارد.

«شو لیپینگ»، یکی از محققان ارشد امور آسیای جنوب شرق می‌گوید: «توسعه و ساخت و ساز در اعماق اقیانوس برای دولت چین اهمیت استراتژیکی زیادی دارد، اما این ایستگاه فضایی با هدف مقابله با هیچ کشور یا منطقه‌ای طراحی نشده است.» شو همچنین گفت: «این پروژه عمدتا برای امور غیر نظامی استفاده خواهد شد، اما نمی‌گوییم که هیچ کاربرد نظامی ندارد. کشورهای زیادی در جهان در اعماق آب چنین پروژه‌های تحقیقاتی را انجام می‌دهند و چین فقط یکی از آنهاست.»

یکی از اهداف ساخت ایستگاه فضایی در اعماق آب این است که تا سال ۲۰۳۰ چین در حوزه‌ی تکنولوژی به یک ابرقدرت جهانی تبدیل شود.

موافقین ۰ مخالفین ۰
محمد سهرابوندامرایی

حل مشکل گرمایش جهانی با تبدیل کربن دی اکسید هوا به سنگ


حل مشکل گرمایش جهانی با تبدیل کربن دی اکسید هوا به سنگ

این یافته کمک می‌کند تا بتوانیم با مشکل تغییر اقلیم مقابله کنیم؛ به خصوص در کشوری مثل هند که مقادیر زیادی سنگ بازالت برای ذخیره‌ی این گاز دارد.

علاوه بر این، این تیم تحقیقاتی پی برد که وقتی کربن دی اکسید محلول در آب به سنگ‌های بازالت داغی که در اعماق زمین قرار دارند، تزریق می‌شود، به سرعت با سنگ واکنش شیمیایی می‌دهد و در نتیجه‌ی آن کربنات تشکیل می‌شود. «یورگ متر»، یکی از اعضای این تیم می‌گوید حتی اگر این واکنش شیمیایی شکل نگیرد، گاز کربن در سنگ ذخیره می‌شود. اما بهتر است که به سنگ تبدیل شود.  متر می‌گوید: «تبدیل آن به سنگ برای ذخیره‌ی دایمی، بیشترین امنیت را دارد. کربنات واقعا ماده‌ی پایداری است.»

تزریق کربن دی اکسید به بازالت در مقایسه با دیگر روش‌های ذخیره‌سازی هزینه‌ی بیشتری داشته و به آب بیشتری هم نیاز دارد. اما وقتی این ماده به سنگ تبدیل شود، دیگر نیازی به نظارت برای کنترل وضعیت‌ش ندارد، چون ثابت می‌ماند. متر می‌گوید «ما می‌توانیم میزان نظارت را خیلی کمتر کنیم.»

«یوهانس میوسیک» از دانشگاه ادینبورگ که در این پروژه نقشی نداشت می‌گوید برای ذخیره‌ی امن کربن دی اکسید، نیازی نیست حتما آن را به کربن دی اکسید تبدیل کنیم. اما عموم مردم درباره‌ی امن بودن آن نگران هستند. بنابراین با استفاده از چنین روش‌هایی می‌توانیم حمایت عموم را برای گرفتن و ذخیره‌سازی کربن دی اکسید جلب کنیم.

اگر به دام انداختن و ذخیره‌ی کربن دی اکسید در مقیاس بزرگی انجام شود، می‌تواند در کاهش روند گرمایش جهانی تاثیر زیادی بگذارد. مشکل اصلی اما ذخیره‌ی کربن دی اکسید نیست بلکه به دام انداختن آن است که هزینه‌ی بسیار زیادی دارد. هزینه‌ی این کار حتی از تزریق کربن دی اکسید هم بیشتر است.

اگر تکنولوژی‌های لازم برای گیر انداختن کربن دی اکسید بیشتر شود و این کار در مقیاس بزرگ‌تری انجام شود، هزینه‌ی آن پایین می‌آید. اما تقریبا همه‌ی پروژه‌های مرتبط در نقاط مختلف جهان در مقیاس کوچک انجام می‌شوند.

به خاطر هزینه‌ی زیاد، بعید به نظر می‌رسد که به دام انداختن کربن دی اکسید به طور گسترده انجام شود، مگر اینکه دولت‌ها هزینه‌ی آن را بپردازند یا نرخ‌های بالایی برای انتشار این گاز تعیین کنند تا شرکت‌ها مجبور شوند کربن‌ دی اکسید اضافه‌شان را به دام بیندازند.

موافقین ۰ مخالفین ۰
محمد سهرابوندامرایی