کارآفرینی
فرآیند یا مفهومی است که در طی آن فرد کارآفرین با ایدههای نو و خلاق و
شناسایی فرصتهای جدید، با بسیج منابع به ایجاد کسب و شرکتهای نو،
سازمانهای جدید و نوآور رشد یابنده مبادرت میورزد . این امر توام با
پذیرش خطرات است ولی اغلب منجر به معرفی محصول یا ارائه خدمت به جامعه
میشود. بنابراین «کارآفرینان» عوامل تغییر هستند که گاهی موجب پیشرفتهای
حیرتانگیز نیز شدهاند.انگیزههای مختلفی در کارآفرین شدن مؤثر میباشند
که از جمله آنها: نیاز به موفقیت، نیاز به کسب درآمد و ثروت، نیاز به داشتن
شهرت، و مهمتر از همه نیازمندی به احساس مفید بودن و استقلال طلبی را
میتوان نام برد.
افراد
از ویژگیهای شخصیتی خاص و گوناگونی برخوردار میباشند طبیعی است که برخی
از ویژگیهای کارآفرینان متمایز و برجسته از سایر افراد است به طور مثال
داشتن خلاقیت و نوآوری، دارا بودن قدرت تحمل ابهام، داشتن اعتماد بنفس و
عزت نفس، آینده نگر و عمل گرا بودن، و فرصت شناس بودن. شیوه های پرورش این
ویژگیها متفاوت است.مطالعه و بررسی در زمینه اقدامات بعمل آمده در مورد
موضوع کارآفرینی در کشورهای مختلف بیانگر آن است که دانشگاهها در زمینه های
آموزشی و پژوهشی پیشقدم بوده اند ولی فارغ التحصیلان بدون توجه و قصد
بکارگیری آموخته ها و قدرت ابتکار خود در راستای شروع کار و ارائه محصول و
خدمت در بازار کار، چندان موفق نبوده اند.
برای ترویج روحیه کارآفرینی از طریق ایجاد و حمایت از خلاقیتها توسط اساتید محترم، چند راهکار می تواند مفید واقع گردد:
- طرح سوالات و گاهی ایجاد محیط معما گونه در تدریس.
- آموزش نحوه تفکر علمی و چگونگی آزمون فرضیه ها.
- تشویق دانشجویان به مشارکت و ذهن انگیزی در تدریس.
- محترم شمردن سوالات اصیل.
- اجازه دادن برای برقراری ارتباط جهت گفتگو در مورد تجاربی که کسب کرده اند.
- تشویق به احساس عزت نفس و اعتماد به نفس، و
- تشویق دانشجویان مقاطع تحصیلات تکمیلی به اخذ پایان نامه های مرتبط با مفاهیم کارآفرینی.
با
توجه به اینکه یکی از پیامدهای مثبت کارآفرینی اشتغال مولد است طرح کاراد
با هدف «ترویج و بهرهمندی از پیامدهای مثبت» خود در بین دانشگاهیان و فارغ
التحصیلان ارائه شده و بمورد اجرا گذاشته شده است.
۲ – کارآفرینی چیست؟
در
مورد تعریف کارآفرینی دیدگاه های مختلفی وجود دارد و درک کامل مفهوم و
موضوع \” کارآفرینی \” نیازمند اطلاع از دیدگاه های بین رشته ای می باشد.
کارآفرینی برحسب ماهیت خود و توجه محققان رشته های مختلف از نظر روانشناسی،
جامعه شناسی، اقتصاد، صنعت و حتی تاریخی تعریف شده است.
واژه
کارآفرینی از کلمه فرانسوی \”Entrepreneurs\” به معنای \”متعهد شدن\” نشات
گرفته است کارآفرینی اولین بار مورد توجه اقتصاددانان قرار گرفت و تمامی
مکاتب اقتصادی از قرن ۱۶ میلادی تا کنون به نحوی کارآفرینی را در نظریه های
اقتصادی خویش تشریح نموده اند.
کارآفرینی
از مباحثی است که در تمامی ابعاد توسعه اقتصادی و اجتماعی از حدود ۲۰ سال
به این طرف عملاً در دنیای تجارت و کسب و کار مطرح شده است]۳[. از جمله
تعاریف کارآفرینی می توان به موارد زیر اشاره نمود:
ژوزف
شومپیتر( ۱۹۳۴) فرآیند کارآفرینی را \” تخریب خلاق\” می نامد به عبارت
دیگر ویژگی تعیین کننده در کارآفرینی همانا انجام کارهای جدید و یا ابداع
روشهای نوین در امور جاری است. روش نوین همان \”تخریب خلاق\” می باشد. از
نظر وی نوآوری در هر یک از زمینه های ذیل کار آفرینی محسوب می شود:
۱ – ارائه کالای جدید.
۲ – ارائه روش جدید در فرآیند تولید.
۳ – گشایش بازاری جدید.
۴ – یافتن منابع جدید.
۵ – ایجاد هر گونه تشکیلات جدید در صنعت.
کارآفرینی
کیفیتی است که افراد را قادر می سازد یک فعالیت جدید را شروع کنند یا با
قدرت و به طور ناباورانه فعالیت موجود را توسعه دهند.
کارآفرینی
موتور تحول و توسعه اقتصاد، فرهنگ و جامعه است. رشد و فراگیری این پدیده
می تواند به تحول و دگرگونی اساسی در اقتصاد ملی منجر شود. کارافرینی
فرآیندی است که طی ان فرد کارآفرین با ارائه ایده و فکر جدید ایجاد کسب و
کار با قبول مخاطره و تحمل ریسک، محصول و خدمت جدید را ارائه میکند.
اگرچه
تعاریف گوناگونی از کارآفرینی ارائه شده است، لیکن بیشتر نویسندگان و صاحب
نظران در مجموع کارآفرینی را \” فرآیند شناسایی فرصتهای اقتصادی، ایجاد
کسب و کار و شرکتهای جدید، نوآور و رشد یابنده برای بهره برداری از فرصتهای
شناسایی شده می دانند که در نتیجه آن کالا ها و خدمات جدیدی عرضه می شود.
۳ – ۱ – تعاریف کارآفرین
ریچارد کانتیلون۱ (۱۷۳۰) اولین کسی بود که این واژه را در علم اقتصاد
ابداع نمود و آن را اینچنین تعریف نمود : کارآفرین فردی است که ابزار تولید
را به منظور ترکیب به صورت محصولاتی قابل عرضه به بازار خریداری می کند.
کارآفرین در هنگام خرید از قیمت نهایی محصولات اطلاع ندارد
جان باپتیست سی۲ (۱۸۰۳) کار آفرین را فردی میداند که مسوولیت تولید و توزیع فعالیت اقتصادی خود را بر عهده دارد
فرانک
نایت۳ (۱۹۲۱) کار آفرینان را کسانی میشناسد که در شرایط عدم قطعیت۴ به
اتخاذ تصمیم می پردازند و پیامدهای کامل آن تصمیمات را نیز شخصاً می پذ
یرند
طبق
نظر کاسون۵ (۱۹۸۲) کار آفرین فردی است که تخصص وی \”تصمیم گیری عقلایی و
منطقی در مورد ایجاد هماهنگی در منابع کمیاب\” میباشد. وی \”داشتن توان
داوری و قضاوت۶\” را عنصری مشترک در تمامی کار آفرینان تشخیص داده است .
از دیدگاه کارلند۷ (۱۹۸۴) کار آفرین فردی است که شرکتی را به منظور سود و
رشد تاسیس مینماید و آنرا مدیریت کرده و از آن برای پیشبرد اهداف شخصی
استفاده میکند .
همچنین
به تعاریف زیر نیز می توان اشاره کرد: کارافرین کسی است که توانایی آن را
دارد تا فرصتهای کسب و کار را ببیند و آنها را ارزیابی کند، منابع لازم را
جمع آوری و از آنها بهره برداری نماید، و سپس عملیات مناسبی را برای رسیدن
به موفقیت پی ریزی نماید
کارآفرینان
کسانی هستند که با ایجاد محصولات وخدمات نوین مورد نسیاز مردم، درآمد خوبی
کسب می کنند. معمولاً گمان می رود که کارآفرینان در راه اندازی شرکتها
تبهر دارند در هر حال، آنها، از هیچ، کسب و کارجدید خلق می کنند. انها به
رغم مخاطرات بسیار، پیشگام کارهای جدید می شوند.